Chorują nie tylko nałogowi palacze. Poznaj objawy choroby POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest powszechnie kojarzona z osobami używającymi wyroby tytoniowe, głównie palącymi papierosy. Warto natomiast wiedzieć, że istnieje znacznie więcej czynników ryzyka, również takich, na które jesteśmy narażeni niemal wszyscy. Tym bardziej należy znać i umieć rozpoznać pierwsze objawy choroby POChP, o czym więcej przeczytasz w naszym artykule.

Czym jest POChP?

POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, to jedna z najczęściej diagnozowanych chorób układu oddechowego. Szacuje się, że choruje na nią około 380 milionów ludzi, z czego około 2 milionów w Polsce.

Choroba jest wywołana stanem zapalnym w układzie oddechowym, będącym konsekwencją długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe, takie jak pyły, gazy, zanieczyszczenie powietrza, a także dym tytoniowy.

Bezpośrednim skutkiem Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc jest zwężenie dróg oddechowych i uszkodzenie pęcherzyków płucnych – są to zmiany nieodwracalne, dlatego choroby nie można wyleczyć. Poddaje się ona jednak zarówno leczeniu, jak i profilaktyce, do czego jeszcze wrócimy w naszym artykule.

O tym, z jak poważnym problemem zdrowotnym mamy do czynienia, świadczy prognoza Światowej Organizacji Zdrowia. WHO podaje, że już w 2030 roku POChP stanie się trzecią najczęstszą przyczyną umieralności.

Najważniejsze czynniki ryzyka POChP

Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc nadal najczęściej diagnozuje się u osób używających wyroby tytoniowe, w tym palących papierosy czy narażonych na bierne palenie. Toksyny i substancje smoliste zawarte w dymie tytoniowym to główne czynniki ryzyka POChP, natomiast nie jedyne.

Choroba może być konsekwencją długotrwałej ekspozycji na zanieczyszczenie powietrza, również w środowisku pracy. Smog, opary chemiczne, aerozole czy pyły zawieszone, realnie zwiększają ryzyko zachorowania na POChP, co dotyczy m.in.:

• Osób mieszkających w regionie o bardzo niskiej jakości powietrza;
• Górników;
• Hutników;
• Rolników;
• Operatorów maszyn budowlanych, pracowników fizycznych;
• Mechaników samochodowych;
• Sprzątaczek;
• Fryzjerów, kosmetyczek.

To jest ważne!

Wykonując ww. zawody lub wychodząc na dwór w dni z niską jakością powietrza, należy stosować środki ochrony indywidualnej, przede wszystkim odpowiednie maski filtracyjne.

Objawy choroby POChP – nie przechodź nad nimi do porządku dziennego

Każda osoba po 40. roku życia, która znajduje się w grupie ryzyka POChP, powinna zacząć od wyeliminowania ze swojego otoczenia czynników zwiększających prawdopodobieństwo zachorowania. Najważniejszym zaleceniem jest zaprzestanie używania wyrobów tytoniowych.

Kolejną, kluczową kwestią, jest zwracanie uwagi na wszelkie niepokojące objawy, które mogą wskazywać na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc. POChP może latami rozwijać się zupełnie bezobjawowo lub dając tylko skąpe, nieswoiste objawy, stąd nie lekceważymy nawet z pozoru błahych sygnałów, takich jak:

• Przewlekły kaszel, pojawiający się rano, wieczorem, jak i w ciągu dnia, niemający charakteru napadowego, nasilający się pod wpływem czynników drażniących (np. kurz, dym tytoniowy etc.).
• Duszność, pojawiająca się zarówno w trakcie wysiłku fizycznego, jak i w fazie spoczynkowej.
• Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasem o ropnym charakterze.
• Obniżona tolerancja wysiłku, czyli męczliwość, ciągłe zmęczenie, z czasem także narastające problemy z wykonywaniem prostych czynności, jak wchodzenie po schodach, umycie się, przyniesienie zakupów etc.

Więcej o objawach choroby POChP czytaj stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.

Gdzie szukać pomocy?

W przypadku podejrzenia POChP pierwszą reakcją powinno być umówienie się na wizytę u lekarza rodzinnego. To lekarz POZ podejmie decyzję, czy zasadne jest skierowanie pacjenta na pogłębioną diagnostykę do poradni pulmonologicznej.

Istnieje szereg badań pozwalających zdiagnozować lub wykluczyć POChP. Podstawowym jest badanie spirometryczne, nazywane spirometrią, które polega m.in. na wdmuchiwaniu zapasu powietrza do specjalnego aparatu za pośrednictwem ustnika. Inne badania to RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG, badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia), gazometria z pulsoksymetrią oraz ergospirometria (tzw. próba wysiłkowa).

Jeśli badania potwierdzą Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, to choremu zostanie zaproponowane odpowiednie leczenie, które ma na celu złagodzenie nasilenia objawów choroby, a tym samym danie szansy na zachowanie samodzielności i relatywnie dobrego komfortu życia.

Artykuł sponsorowany